Het project ‘Lighten up your Landscape’ is een onderdeel van het Groen Traineeship, dat jongeren de mogelijkheid biedt om samen te werken aan een groenere en duurzamere wereld. We begonnen dit traject met vijf deelnemers; Chi-Yang, Floor, Iris, Lies en Nienke. Vijf deelnemers met allen een compleet andere achtergrond. Sommigen van ons komen uit de omgeving Brabant, anderen waren er nog nooit geweest. Sommigen van ons zijn opgegroeid op een boerderij, anderen komen eigenlijk nooit buiten de stad. Sommigen van ons doen natuur gerelateerde studies, anderen hebben achtergrond in de kunst-, communicatie- of sociale wetenschappen. Onze passies en talenten liggen dan ook ver uit elkaar, maar een passie voor de natuur zit er bij iedereen in.
Met hulp van het Instituut voor Natuureducatie Tilburg mochten wij een project starten voor het Van Gogh Nationaal Park. Met het project ‘Lighten up your Landscape’ werden we uitgenodigd om op een andere manier naar de natuur te kijken. Om de natuur te zien als iets dat alom aanwezig is, dus ook in steden en op het platteland. Het nodigde ons uit om deze brede definiëring van natuur te onderzoeken en daagde ons uit om manieren te vinden om leeftijdsgenoten te inspireren hetzelfde te doen.
“Ik heb gisteren een grote, vrij zeldzame nachtvlinder getekend die doodskopvlinder wordt genoemd, met wonderlijke fijne kleuren: zwart, grijs, wit, genuanceerd en met een karmijnrode weerschijn of enigszins naar olijfgroen zwemend; hij is heel groot. Om hem te schilderen had ik hem moeten doden en dat zou jammer zijn geweest. Zo mooi was het dier. Ik zal je de tekening ervan sturen”.
Dit is een stuk uit een brief die Vincent Van Gogh die hij schreef aan zijn zus. Uit de rijke omschrijvingen in zijn brieven blijkt dat zintuigelijke ervaringen van de natuur een grote inspiratiebron waren voor Vincent. Zijn oog viel op de kleine lichtpuntjes in het landschap. Vincents manier van kijken inspireert ons om op een andere manier naar de natuur in onze eigen omgeving te kijken. Zijn speciale manier van schilderen, waarin hij bepaalde dingen door het werken met licht naar voren liet komen staat bij ons centraal. Net als Vincent willen wij op zoek gaan naar kleine lichtpuntjes in het landschap.
Om ons heen horen we vaak dat natuur belangrijk is. Dat we bewust moeten worden van de impact die wij als mens hebben op onze omgeving. In verbinding staan met de natuur om ons heen lijkt een belangrijke uitgangspositie. Het idee hierachter zou zijn dat je beter voor je omgeving zorgt, als je je er meer mee verbonden voelt. Maar verbonden zijn met de natuur, hoe doe je dat? En waar haal je als jongere de tijd vandaan om naast je studie of werk ook nog op zoek te gaan naar die ‘verbinding’ met de natuur. We begonnen onszelf af te vragen; hoe voelen wij ons als jongeren eigenlijk verbonden met de natuur? Wat zien wij als natuur? En hoe ziet die verbinding er voor ons uit?
Dit project is voor ons dus een zoektocht geweest, waarbij we op ontdekking zijn gegaan door het Brabantse landschap. Het landschap dat Van Gogh zo inspireerde en waar hij, door middel van zijn kunst, zich verbonden voelde met het natuurlijk leven om zich heen. We hebben met allerlei verschillende mensen uit Van Gogh Nationaal Park gesprekken gevoerd over dit onderwerp. Wat zijn voor hen de lichtpuntjes in het landschap? Wat is hun perspectief op ‘verbinding met de natuur’? En kunnen deze verhalen ons nieuw licht werpen op onze zoektocht naar wat die verbinding met de natuur voor ons is en hoe we deze vorm kunnen geven? Zoals Van Gogh ons weet te inspireren om op een andere manier naar de natuur te kijken, hopen wij jongeren om ons heen ook te inspireren met de lichtpuntjes en verhalen over de natuur uit het Van Gogh Nationaal Park.
Voor Robin Kesteren ontstaat verbinding door nieuwsgierig te zijn en vragen te stellen over fenomenen die ze om haar heen observeert, maar niet begrijpt. Door antwoord te zoeken op deze vragen leert ze haar natuurlijke omgeving kennen en begrijpen, waardoor ze zich meer verbonden voelt met haar omgeving.
Liselot Cobelens laat zien dat de materialistische mensenwereld en de natuur niet tegenover elkaar hoeven te staan. Producten kunnen volgens haar juist ook een brug tussen beide werelden, wanneer deze producten dezelfde taal spreken als de natuur. Als productdesigner probeert ze complexe problemen binnen het klimaat bespreekbaar en beter begrijpbaar te maken, door producten te ontwerpen die deze verhalen vertellen.
Josua Wechsler brengt de menselijke wereld en de natuurlijke wereld bij elkaar door in zijn sculpturen en andere kunstzinnige uitingen materialen uit beide werelden te gebruiken. Voor hem is dat één van de vele manieren om verbinding met de natuur te leggen.
Rikkie Nitsche houdt van de natuur vastleggen zoals het zichzelf aanbiedt. Ze zet fotografie in om op een andere manier naar de natuur te kunnen kijken. Daardoor ziet ze details in het landschap die anderen niet op zou vallen.
Joyce Sengers is oprichter, directeur en beheerder van Natuurbegraafplaats ‘de Utrecht’. Voor haar zijn ‘de natuur’ en ‘de mens’ niet los van elkaar te zien. Ze laat zien hoe deze concepten samenkomen in de natuurbegraafplaats en hoe mensen niet boven de natuur staan, maar net zo goed een onderdeel zijn van de natuurlijke cyclus als elk ander organisme
Fenne van Mierlo is student aan de Hogeschool Fontys. Vroeger was ze veel in de natuur te vinden, maar nu ze studeert en een drukker sociaal leven heeft is dat een stuk minder geworden. Toch pleit ze voor het belang om af en toe stil te staan en te genieten van de rust die de natuur je hart kan geven
Linda de Haas kan zich geen leven voorstellen zonder de natuur. Ze geniet van de inzet en passie van de vrijwilligers met wie ze mag samnewerken, maar vraagt zich ook af waarom er zo weinig jonge vrijwilligers zijn
Ira Louwe zet zich door middel van kunst in om de mensen om haar heen meer creativiteit en positiviteit te brengen. Door middel van beeldende therapie gericht op de natuur, focust ze zich op positive gezondheid en wil ze meer jongeren de rust van de natuur laten ervaren
Arita Baaijens is als ontdekkingsreiziger en onderzoeker in de Sahara en het Altaigerberte in Siberië geïnspireerd geraakt door andere culturele perspectieven op de natuur. Deze perspectieven heeft ze mee terug genomen naar het Brabants Landschap en pleit dat we beter zouden moeten leren luisteren naar het landschap.
Er is een Tiny Forest aangelegd in Eindhoven. Wat wij van deze activiteit en de kinderen geleerd hebben; dat lekker bezig zijn in de natuur ontzettend leuk en gezellig, en daarmee een doel op zichzelf kan zijn; en dat verbinding met de natuur belangrijk is om het verantwoordelijkheidsgevoel voor het zorgen voor onze omgeving te vergroten
“ Ik vond het geweldig om met zoveel verschillende mensen over dit onderwerp te praten en te zien dat vrijwel iedereen hetzelfde uitgangspunt heeft, maar het zo anders weet te benaderen. ”
Nienke
