Pioniers Cees Zwager & Ilse Lamers

Ze zijn de pioniers van het Van Gogh Nationaal Park: gewone Brabanders die het leven een beetje mooier willen maken. Met nieuwe projecten jagen zij hun dromen na voor een groenere omgeving of duurzamere manier van leven en werken. Een kwestie van doen.

Wie: Cees Zwager

Geboren: Rotterdam

Woonplaats: Breda

Beroep: Vrijwilliger

Mooiste plek van de wijk Doornbos-Linie: Pukplein

  

Wie: Ilse Lamers

Geboren: Zevenaar

Woonplaats: Tilburg

Beroep: directeur P.O. (primair onderwijs)

Mooiste plek van de wijk Doornbos-Linie: Schoolplein van de Liniedoorn

‘Kinderen komen zelf met de beste ideeën’

Cees Zwager

De Bredase wijk Doornbos-Linie lag er jarenlang wat verloren bij. Lage huren zorgden voor een komen en gaan van tijdelijke bewoners die zich nauwelijks betrokken voelden bij de buurt. De laatste jaren komt daar steeds meer verandering in. Pioniers zoals buurtbewoner Cees Zwager en schooldirecteur Ilse Lamers dromen van een mooie wijk en een hechte gemeenschap. Met succes.

Alle verbeteringen in het multiculturele Linie-Doornbos begonnen met een braakliggend terreintje en een trampoline. Hoe zit dat precies?

Cees: ‘Toen ik in Linie ging wonen, was dat best even wennen. Ik kwam uit een andere, zogenaamd ‘betere’ buurt en miste de ruimte en het groen. Maar achter ons huis in Linie lag een verwaarloosd stuk grond dat niet werd gebruikt. Ik heb mijn dochter en haar vriendinnetjes gevraagd wat we daarvan konden maken. Nou, er moest een trampoline komen, veel groen, kippen, konijnen en een tafeltennistafel. Daarmee ben ik naar de woningcorporatie gegaan en die hebben het plan omarmd.’

Ondertussen is er een pluktuin, een ontmoetingsplaats en een groen schoolplein. Hoe hebben jullie dat voor elkaar gekregen?

Cees: ‘De overheid heeft destijds een onderzoek gedaan naar buurten en mogelijke verbeteringen. Linie-Doornbos bleek één van de wijken te zijn die voor een opknapbeurt in aanmerking kwam. Dankzij het project Groene Buurten van onder meer Jantje Beton en IVN natuureducatie konden we de Pluktuin en het Pukplein maken. Voor een groot deel volgens de wensen van de kinderen, die komen vaak met de beste ideeën. Op mooie dagen zitten we hier met zestig of zeventig buurtbewoners bij elkaar. Het is echt een succes. De vernieuwing van het schoolplein is daar later bijgekomen.’

Waarom heeft de basisschool zich bij het project aangesloten?

Ilse: ‘Om een gebrek aan speelruimte op te lossen vroeg de gemeente naar oplossingen. Nou, die zag ik wel. En de kinderen ook. Die hebben we de wildste plannen laten maken. Als je daar doorheen keek, zag je drie wensen: een voetbalveldje, een kabelbaan en een schommel. We hebben toen een nieuw schoolplein ontworpen met een deel dat ook open blijft als de school dicht is. Dat helpt kinderen in de wijk, die door de sociale achtergrond niet altijd de kansen krijgen die ze verdienen of nodig hebben.’

 

Wat zijn jullie dromen voor deze buurt?

Cees: ‘Het zijn niet alleen dromen, het is ook werkelijkheid. Er gaan nog zoveel mooie dingen gebeuren. Zoals de Dwarfenroute, een tocht voor kinderen langs markante plekken in de buurt. Leuk en leerzaam. En als onderdeel van een groter project stroomt er straks ook weer water langs de huizen. Weet je wat ook zo mooi is? Bij de opening van het Pukplein, de ontmoetingsplaats, leerden buren na zestien jaar elkaars voornaam kennen. Met de projecten is de saamhorigheid gegroeid. Ik wil hier niet meer weg.’

Ilse: ‘Het gesloten deel van het schoolplein is klaar, maar het openbare deel nog niet. We wachten nog op een laatste akkoord van de gemeente. Juist dat open gedeelte maakt dit plan uniek en leuk voor alle kinderen in de wijk. Het wordt groen, heel natuurlijk én uitdagend met onder meer een schommel, klim- en klauterparcours en een wadi, een waterpartij met leuke speelelementen. Daarvoor gebruiken we het regenwater van het schooldak.’

Pionier

Jullie zijn in actie gekomen om die droom na te jagen. Wat was jouw eerste stap?

Cees: ‘Ik ben naar de woningcorporatie gestapt. Daarmee is alles begonnen.’

Ilse: ‘De gemeente zocht naar oplossingen voor het gebrek aan speelterreinen in de wijk. Ik zag meteen kansen voor de school en de wijk.

Wat raden jullie anderen aan die in hun omgeving ook het verschil willen maken?

Cees: ‘Praat met mensen om je heen, laat weten wat je ideeën zijn. Dat zorgt ervoor dat anderen kunnen aanhaken of helpen. Samen bereik je altijd meer en met elkaar ontstaan er ook nieuwe plannen.’

Ilse: ‘Maak je wensen kenbaar, verzamel gelijkgestemden om je heen, heb geduld en blijf volhouden, want het loopt nooit precies zoals je het in je hoofd hebt.’